"നീയെന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടോടാ?" .
അത് ചോദിക്കുമ്പോഴും അതിന്‍റെ അര്‍ത്ഥമെന്തെന്ന്‍ അവള്‍ സ്വയം ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു . അവന്‍ പുരികമൊന്നു മേല്‍പ്പോട്ടാക്കി അവളെയൊന്നു നോക്കി . പിന്നെ പതിവുപോലെ ഒരു malboro റെഡിനു തീ കൊളുത്തി . പ്രകാശം കുറഞ്ഞു വരുന്ന മേഖപാളികള്‍ക്കിടയില്‍ പുകച്ചുരുളുകളുടെ മേഖം സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ട് അവന്‍ പ്രകൃതിയിലേക്കും വിദൂരതയിലെ തിരകളിലെക്കും ഉറ്റുനോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
"എന്‍റെ ചുംബനങ്ങള്‍ക്ക് പോലും സിഗരറ്റിന്‍റെ ചുവയുണ്ടാകും!!!"
പുകവലിക്കെതിരെ നടത്തിയ ഒരു students ഫോറത്തില്‍ വച്ച് അവന്‍ പറഞ്ഞതാണത് . ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് എല്ലാം നിശബ്ദ്മാക്കിയ വാക്കുകള്‍ . കുറ്റിത്താടിയും ചീകി മനോഹരമാക്കിയ മുടിയും , ഗാംഭീര്യമുള്ള സ്വരവും . ആ വാക്കുകള്‍ പിന്നീടവിടെ ഒരു നൂറുവട്ടം ആവര്‍ത്തിക്കപ്പെട്ടു , വ്യത്യസ്ത നാവുകളാല്‍.
പുകവലിക്കുന്നവരെ സുഹൃത്തുക്കളാക്കാന്‍ പോലും വിസമ്മതിച്ചിരുന്ന അവളുടെ കാതുകളില്‍ നിന്നും മനസ്സിന്‍റെ നേര്‍ത്ത വികാരങ്ങളിലേക്കാണ് അത് പതിച്ചത് .
അവര്‍ സുഹൃത്തുക്കളായി !!.
"അര്‍ത്ഥമില്ലാത്തവയുടെ ആഴങ്ങള്‍ നീ അളക്കുന്നത് എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്നു"
മൌനം മുറിക്കപ്പെട്ടത്‌ അവളെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു . ചിലപ്പോഴവന്‍ ദിവസങ്ങള്‍ തന്നെ നിശബ്ദനായിരിക്കും . മുമ്പൊക്കെ അവനോട് ദേഷ്യം തോന്നുമായിരുന്നു . ഇപ്പോള്‍ അത് ആസ്വദിക്കാന്‍ പഠിച്ചിരിക്കുന്നു .
"ആപേക്ഷികങ്ങളായ ഉത്തരങ്ങള്‍ക്കുള്ള ചോദ്യം അപ്രസക്തമല്ലേ ജിനീ , നിന്നില്‍ ഞാന്‍ എത്ര സംത്രപ്തനാണെന്നതുപോലും"
"സമൂഹം എന്നെയും ഒരു സ്ത്രീയാക്കിയിരിക്കുന്നു "
"പലവിധങ്ങളായ പരിണാമങ്ങളിലൂടെ സ്ത്രീ തിരിച്ചറിഞ്ഞത് അവളുടെ ദൌര്‍ബല്യങ്ങലെയാണ് . പുരുഷന്‍ അവരുടെ കരുത്തിനെയും."
ശരിയാണ് . ശരിയായ മൌനം പോലും ക്രൂരമായൊരായുധമാണ്ണ്‍ അത് പ്രയോഗിക്കാനറിയുന്നവര്‍ക്ക് ഭൂമിയിലെ മറ്റു യുദ്ധമുറകള്‍ നിസ്സാരമായി കാണപ്പെടും . നിര്‍വികാരമായതും പലവിധങ്ങളായ വികാരങ്ങള്‍ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നതുമായ മൌനം .
അവന്‍റെ ഉത്തരം അതിനെ പൂര്‍ണതയില്‍ എത്തി എന്നവള്‍ ഊഹിച്ചു . അങ്ങനെ മനസ്സിലാക്കാനും അവള്‍ക്ക് ശീലമായി .
ഒന്നിന് പിറകെ ഒന്നായി അവന്‍ മൂന്നു സിഗരറ്റുകള്‍ കത്തിക്കും . പരിഭവിച്ചാലും കെഞ്ചിയാലും ദേഷ്യപ്പെട്ടാലും അത് മാറ്റമില്ലാതെ തുടരും . ഒന്ന്‍ കൂടുകയോ കുറയുകയോ ഇല്ല . അചന്ജലനായ പോരാളിയായി അവളവനെ സങ്കല്‍പ്പിച്ചു .
കഴിഞ്ഞ രണ്ടു വര്‍ഷങ്ങളായി അവര്‍ ഒരു കിടക്ക പങ്കിടുന്നു . തെറ്റെന്നു ഒരിക്കലും തോന്നിപ്പിക്കാത്ത വിധം അവള്‍ അത് ആസ്വദിക്കുന്നു .
അവള്‍ ദൌര്‍ബല്യങ്ങള്‍ മറന്ന്‍ കരുത്തിനെക്കുറിച്ചു ചിന്തിച്ചു . ഒരുപക്ഷെ ഗര്‍ഭിണിയായെക്കാം (നിരോധനങ്ങള്‍ക്കും ദൌര്‍ബല്യമുണ്ടാകുമല്ലോ ). അവന്‍റെ കുഞ്ഞിനെ വളര്‍ത്താന്‍ കഴിയും സന്തോഷത്തോടെ . മനസ്സില്‍ ചിന്തകള്‍ ഉണ്ടായിരിക്കുന്ന കാലത്തോളം അവന്‍റെ മൌനായുധത്തിന്‍റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ മാഞ്ഞുപോകാതെ സൂക്ഷിക്കപ്പെടും .
സന്ധ്യ മങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു . അവള്‍ അവന്‍റെ അരികിലേക്ക് നടന്നു . മെല്ലെ അവന്‍റെ ചെവിയുടെ നിര്‍മ്മലതയിലെക്ക് പല്ലുകള്‍ താഴ്ത്തി . വേദനിപ്പിക്കാതെ .
ഒരു പിറവിയുടെ തുടക്കമാവട്ടെ എന്ന പ്രത്യാശയോടെ .
