ജീവിതത്തിന് അങ്ങനെ പ്രതെകിച്ചൊരു അര്‍ഥമുള്ളതായൊന്നും അയാള്‍ക്ക്‌ തോന്നിയിരുന്നില്ല . എങ്കിലും, തോന്നിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നോ എന്നയാള്‍ പിറകിലേക്ക് നോക്കി .
ബാല്യം എല്ലാവരെയും പോലെ സമ്പന്നമായി തോന്നിയിരുന്നു . ഓര്‍മ്മകള്‍ അതിസുന്ദരവും ദൈര്‍ഖ്യമേറിയതായും തോന്നിച്ചു . പ്രായമിത്രയും വൈകിയിട്ടും ആദ്യമായി സ്കൂളിലേക്ക് നടന്നു കയറിയത് മുതല്‍ ഓര്‍ക്കാന്‍ സാധിച്ചതു അയാളില്‍ തെല്ലിട സന്തോഷം നിറച്ചു .
ഓര്‍മ്മകള്‍ മുറുകുന്ന താളത്തിനൊപ്പം അയാളുടെ മുഖത്ത് പല പ്രകാരങ്ങളായ നൈമിഷികഭാവങ്ങള്‍ പലയാവര്‍ത്തി നിറഞ്ഞും മാഞ്ഞുമിരുന്നു. അയാള്‍ മന്ദഹസിക്കുകയും പൊട്ടിച്ചിരിക്കുകയും ദേഷ്യം കടിച്ചമര്‍ത്തുകയും ദീര്‍ഖനേരം മൌനിയായി കാണപ്പെടുകയുമൊക്കെ ചെയ്തു. അതിന്‍റെ ചുവടുപറ്റി ആ മുഖം ചുവന്നും ഇരുളിയും വിളറിയ വെളുപ്പുമായോക്കെ പ്രതിഫലിച്ചു.
കൌമാരം പ്രത്യേകതയൊന്നും ഉള്‍ക്കൊണ്ടിരുന്നില്ല എന്ന് എല്ലാവരെയും പോലെ അയാളും വളരെ വൈകിയാണ് മനസ്സിലാക്കിയത് . പ്രണയം പുഞ്ചിരിയൊളിപ്പിച്ച കണ്ണുകളില്‍ ഒതുങ്ങിനിന്നു . കാലം പ്രണയലേഖനങ്ങളിലേക്ക് ചുവടുമാറി . അക്ഷരമാലയിലെ എല്ലാ അക്ഷരങ്ങളും , കേട്ടറിഞ്ഞ പ്രണയഗന്ധിയായ എല്ലാ വാക്കുകളും വരിചേര്‍ത്തയാള്‍ പൈങ്കിളി സാഹിത്യമെഴുതി . ചുംബനം ഉള്ളിലെറിഞ്ഞ് ഊണുമേശയില്‍ നിന്നും കരുതലോടെ ശേഖരിച്ച രണ്ടു വറ്റു കൊണ്ട് ഭദ്രമായി ഒട്ടിച്ച കത്തുകള്‍ അവളെയെല്‍പ്പിച്ചും മറുപടി വായിച്ചും കൌമാരദശ പിന്നിട്ടു .
എല്ലാം പതിവുപോലെ !
അവളുടെ വിവാഹശേഷം ഇനി കല്യാണമേ വേണ്ടെന്നുവച്ച് കഴിച്ചുകൂട്ടിയ വര്‍ഷങ്ങള്‍ . പിന്നെ 40 ആം വയസ്സിലാണ് വീട്ടുകാരുടെ നിര്‍ബന്ധം സ്വയം ഏറ്റുവാങ്ങി പെണ്ണുകാണല്‍ എന്ന നേരമ്പോക്ക് തുടങ്ങിയത് .
ഒന്നും ശെരിയായില്ല .
പിന്നും അഞ്ചു വര്‍ഷങ്ങള്‍ !
അങ്ങനെ , അവധിയില്ലാതെ ഓര്‍മകളുടെ താളുകള്‍ ഒന്നൊന്നായി അയാളുടെ മനസ്സില്‍ വേലിയേറ്റങ്ങളും വേലിയിറക്കങ്ങളും സൃഷ്ടിച്ച്, ഒടുവില്‍ നേര്‍ത്ത ഹിമപാളികള്‍ പോലെ അലിഞ്ഞുമാഞ്ഞുപോയി .
ഭൂതകാല സ്മ്രിതികള്‍ വലിച്ചെറിഞ്ഞ് വര്‍ത്തമാനത്തിന്‍റെ വിശേഷങ്ങളിലേക്ക് കണ്ണുതുറന്നപ്പോള്‍ മുന്നിലൊരു പെണ്‍കുട്ടി !
അവളില്‍ നിന്നാണല്ലോ താന്‍ ഈ നേരത്ത് ഈവിധ ചിന്തകളില്‍ മുങ്ങിയത് എന്നയാളോര്‍ത്തു. നരപ്പിച്ച ജീന്‍സും വെള്ള കുര്‍ത്തയുമണിഞ്ഞ അവളെ രണ്ടാമതൊന്നു നോക്കാത്തവര്‍ വിരളമായി പ്പോലും ഉണ്ടാവില്ല.
അതിസുന്ദരിയായ ഒരു പെണ്‍കൊടി!
അവളെ നോക്കി എല്ലാവരും ചിരിക്കുന്നുണ്ട് , തിരികെ അവളും .ഇടക്കാരോ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു എന്തോ പിറുപിറുത്തു ഒരു ഓട്ടോക്ക് കൈകാണിച്ചു അവളെയും കൂട്ടി എങ്ങോട്ടോ പോയി . അയാള്‍ക്ക്‌ അതൊരു പതിവു കാഴ്ചയായി . എന്നും അയാളെ നോക്കുകുത്തിയാക്കി മറ്റാരക്കയോ അവളുടെ നിമിഷങ്ങള്‍ക്ക് വിലപറഞ്ഞ്‌ അവള്‍ക്കൊപ്പം മറഞ്ഞു .
ബസ്സ്റ്റാണ്ടിലെ പീടികത്തിണ്ണയിലിരുന്ന് അലസമായി മുലകൊടുക്കുന്ന ആ പെണ്‍കുട്ടി ഒരമ്മയാണെന്ന സത്യം അയാളെ കൂടുതല്‍ ചിന്തിപ്പിച്ചു . ജീവിതത്തില്‍ അര്‍ത്ഥവെത്യാസങ്ങള്‍ സംജാതമാകുന്നത് എത്ര വേഗത്തിലാണെന്ന തോന്നല്‍ അയാളെ അസ്വസ്ഥനാക്കി . പ്രത്യേകിച്ചൊരു അര്‍ത്ഥവുമില്ലാതെ ഇത്രയും നാള്‍ കഴിച്ചുകൂട്ടിയ തനിക്കു ജീവിതത്തിന്‍റെ അര്‍ത്ഥതലങ്ങളിലേക്ക് ഇറങ്ങിചെല്ലാനുള്ള ചവിട്ടുപടിയാവും അവളെന്ന തോന്നലാണ് അയാളെ മഥിച്ചത് . ഈ വിവാഹം കൊണ്ട് മാത്രം താന്‍ സ്വര്‍ഗത്തിലെത്തുമെന്ന് അയാള്‍ സ്വപ്നം കാണാന്‍ ശ്രമിച്ചു .
അന്നയാള്‍ പതിവിലും നേരത്തെ ഉറക്കമെഴുന്നേറ്റു . മറ്റാരും കൂട്ടികൊണ്ട് പോകും മുന്‍പേ അവിടെയെത്തുക എന്നതായിരുന്നു ലക്‌ഷ്യം . അയാള്‍ കണ്ണാടിനോക്കി അസ്വസ്ഥതപ്പെടുകയും, അതിനു കാരണം നരച്ചു തുടങ്ങിയ താടിയാണോ , അതോ തീരുമാനമെടുക്കാനാവാതെ കലുകുഷിതമായ മനസ്സാണോ എന്നൊന്നും വേര്‍തിരിക്കാനാവാതെ കുഴങ്ങുകയും ചെയ്തു .
ബസ്‌സ്റ്റാന്റിലെത്തുമ്പോഴേക്കും പതിവു ചിരിയുമായി അവളവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു . സ്റ്റാന്റ് മുക്കാലും വിജനമാണെന്നത് അയാള്‍ക്ക്‌ ആശ്വാസമായി . എങ്കിലും അവളുടെ മുന്‍പില്‍ ചെന്ന് അയാള്‍ മൌനിയായി . പരീക്ഷാ ഹാളില്‍ വച്ച് പഠിച്ചതെല്ലാം മറന്നു പോയ കുട്ടിയെ പോലെ അയാള്‍ ചേതനയറ്റു നിന്നു . എന്തുചെയ്യണമെന്നറിയാതെ കുഴങ്ങി നിന്ന അയാളോട് ചേര്‍ന്ന് നിന്ന് അവളൊന്നു മന്ദഹസിച്ചു . ഈ മഞ്ഞു പെയ്യുന്ന പരപരാ വെളുപ്പിനും ഉഷ്ണിക്കുന്നത് അയാളറിഞ്ഞു . ഒന്നും ചെയ്യാനാകാതെ ഒടുവിലയാള്‍ പോക്കറ്റില്‍ തപ്പി , കയ്യില്‍ തടഞ്ഞ നൂറു രൂപാ നോട്ടെടുത്ത് അവളുടെ കയ്യിലേല്‍പ്പിച്ചു , എന്നിട്ട് അടുത്തുകണ്ട ഓട്ടോക്ക് കൈകാണിച്ചു . ഇത് തീരെ കുറഞ്ഞു പോയെന്നും മുന്നൂറെങ്കിലും വേണമെന്നുമവള്‍ ഒച്ച കുറച്ചു വിളിച്ചുകൂവുന്നുണ്ടായിരുന്നു . അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കുകപോലും ചെയ്യാതെ അയാള്‍ ഓട്ടോയില്‍ കയറി . അവള്‍ ചുരുട്ടി മുഖത്തേക്കെറിഞ്ഞ നോട്ടു കുനിഞ്ഞെടുക്കാന്‍ പോലുമാവാതെ തലകുമ്പിട്ട് അയാള്‍ വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴിപറഞ്ഞു .
2 comments:
ഞാനും ഇടക്കു ഇവിടെ വരാറുണ്ടേ....ഭാവുകങ്ങള്‍
നന്ദി . വീണ്ടും വരിക .
Post a Comment
ദയവായി അഭിപ്രായം രേഖപ്പെടുത്തൂ സുഹൃത്തേ